แล้วแต่เราจะเห็น..

ผมว่าโลกใบนี้แปลก..

แปลกตรงไหนเหรอ..
คงเพราะว่าคนเรามีมุมมองที่ต่างกันได้หลายร้อยสารพัดแบบไม่ซ้ำกันไง..

เรื่องเดียวกัน มองต่างกัน คิดต่างกัน..
สถานการณ์เดียวกัน เหนื่อยเหมือนกัน คนหนึ่งยิ้มทั้งที่เหนื่อย อีกคนหน้าบูดเพราะเหนื่อย..

ที่จริงแล้วทุกเรื่องมันอยู่ที่ตัวคนๆ นั้นเองต่างหาก..

เรื่องของมุมมองแบบนี้ อยากอ่านมั้ย ? ถ้าอยากอ่านก็โพสต์ทิ้งไว้นะครับ
ผมจะได้รู้ว่ามีคนคอเดียวกัน คลื่นเดียวกันที่อ่านข้อเขียนของผมแล้ว “คลิก” สักกี่คน..

โปรดติดตามตอนต่อไปครับ..