วันกำหนดถ่าย Life In A Day วันที่ 24 เป็นวันที่ไปแข่ง Tough Mission ด้วย
เลยถือโอกาสขออนุญาตผู้จัดการแข่งขันบันทึกคลิปในวันที่ 24 ครับ เรียกว่ายิงนกทีเดียวได้ 2 ตัว
ติดตามชมครับ
เกมจบแบบมันมากครับ เราสามารถผ่านด่านทุกด่านได้ตามกติกา แต่น่าเสียดาย 2 เรื่อง คือ
ในวันแรก เราทุ่มเทกำลังชนะภารกิจที่ 2 และ 3 ได้ จาก 2 ใน 3 ภารกิจแรก ส่วนภารกิจที่ 4 ติดพายุ
มีทีมเอ๊าท์ 1 ทีม และทีมทำผิดกติกา 2 ทีม แต่ว่าผลของเกมในวันนี้ ทางกรรมการได้แจ้งว่าวันแรกไม่นับ
ซึ่งมีผลกับกำลังใจในการแข่งขันของทีมเรามากทีเดียว
นอกจากนั้นการที่เราเดินลุยภารกิจมากๆทำให้เกิดความแตกต่างเรื่องความล้าของกล้ามเนื้อพอสมควร
พูดง่ายๆรู้สึกเหมือนฟุตบอลโลกปีนี้ แบบทีมอังกฤษที่กรรมการเป่าไม่ให้ได้ลูก แล้วหมดก๊อกพ่ายเยอรมันไปในที่สุด…
แต่ว่าไงก็ว่ากัน จะกติกาไหนเราก็ว่าไปครับ ไม่ว่ากัน..555
ในวันที่ 2 เราแข่งแบบไม่เน้นชัยชนะในภารกิจอีก เพราะรู้สึกว่าภารกิจที่ 5 และ 6 นั้นไม่มีผลต่อการแข่งเช่นเดียวกัน
เกมน่าจะไปตัดสินที่เกมที่ 7 เกมสุดท้ายเกมเดียว ที่จริงเราหยุดเกมของเราที่วันแรกไปเรียบร้อยแล้ว แต่เราเล่นด้วยใจต่อ
และเราก็แข่งอย่างเต็มที่ด้วยสปิริตที่จะเล่นไปจนจบเพื่อพิสูจน์ความ TOUGH ของเราเอง
สิ่งที่เรา ผมและน้องไมค์ บัดดี้ของทีม ภูมิใจมากก็คือการเรียนรู้เรื่องสปิริต และ ใจ
การแข่งครั้งนี้มันแข่งเป็นทีมครับ เราต้องประคับประคองทีมเราไปให้รอดจนถึงจบ
ต้องสนับสนุนซึ่งกันและกันอย่างเต็มที่….ต่างจากการแข่งเดี่ยวๆ ซึ่งวัดใจกันเต็มที่
ระหว่างการแข่ง การจูนความคิด ฯลฯ ระหว่างบัดดี้ สำคัญมาก
บัดดี้ของผม ไมค์เป็นคนที่มีสปิริตและน้ำใจดีมากครับ สิ่งที่ยืนยันได้อย่างชัดเจน คือ
ในเกมที่ 7 นั้น ไม้ไผ่ที่จะต้องรวบรวมมาต่อแพทีมน้องอัญ(ทีมที่ชนะ) ลอยลงทะเล ไมค์ก็ยังว่ายไปเอาให้
ทั้งที่การเสียเวลามากขึ้นในการหาไม้ไผ่ให้ครบ อาจเป็นตัวแปรสำคัญ ที่อาจทำให้ทีมนี้เสียเวลามากขึ้นในการหาไม้ไผ่ให้ครบในการต่อแพ
และอาจทำให้เราชนะได้ก็ตาม ซึ่งนี่คือการแสดงน้ำใจของความเป็นเพื่อนเต็มร้อย และพิสูจน์สปิริตที่ไม่ได้คิดถึงชัยชนะอย่างเดียว
รวมถึงการล่องแพที่ทีมงานบอกให้เราใช้ไม้ถ่อกับพาย และทั้งสองคนจะต้องอยู่บนแพตลอดเราก็ทำตามนั้นจนถึง
แม้ว่าคลื่นลมจะแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อพิสูจน์เวทีของเราเองอย่างสมบูรณ์ จนถึงจุดหมาย
ขอขอบคุณทีมงานเบื้องหลังทุกคน และคุณเอ เจ้าของบริษัทผู้ทุ่มทุนสุดๆ สำหรับงานนี้ให้พวกเรามีเวทีมันๆเล่นครับ
ในเบื้องหลังของการเตรียมงานนั้น เชื่อว่าเป็นเวทีหนึ่งที่มีความตั้งใจในการทำงานดีทีเดียว แม้จะมีความลักลั่นบ้าง
ผมก็เชื่อว่าไม่ใช่เจตนาของผู้จัด แต่เป็นที่บางส่วน 🙂
ได้คนดีดีแบบนี้มาเป็นเพื่อน 1 คน มีคุณค่าพอครับ!!
อีกเรื่องที่อยากสื่อคือ จริงๆก็ไม่มีอะไรมากครับ ผมแค่อยากรู้ว่าเรายังทำได้จริงไหมเรื่องนึง..
ซึ่งถ้าคิดเฉยๆเราก็อาจจะว่าได้หรือไม่ได้ อีกเรื่องก็ทำทิ้งเก็บเป็นโปรไฟล์ไว้ให้เด็กๆดู เผื่อจะเกิดแรงบันดาลใจน่ะครับ
แต่การที่คนอายุอย่างผมมาเล่นเกมแบบนี้ อย่างที่ผ่านๆมาพบว่า..มันสื่อแรงบันดาลใจไปถึงคนอื่นได้นะว่า
เออนะ คนอายุขนาดนี้เขายังท้าทายชีวิตได้มันๆ ทำไมเราอายุน้อยกว่าจะไม่ลองคิดลองทำ ลองท้าทายอะไรใหม่ๆให้กับชีวิตตัวเองมั่ง…
ก็ทำนองนี้แหละครับ (บางทีก็นับไปถึงรุ่นเดียวกันด้วย..อิอิ บางคนทำตัวแก่ไปวันๆก็น่าเสียดายออก)
